Ηράκλειο, Κυριακή 22.5.2011
ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ κ. ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΥΡΑΚΗ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΩΝ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 21.5.2011 ΣΤΙΣ 20.00 ΣΤΗΝ ΕΝΕΤΙΚΗ ΠΥΛΗ ΜΑΚΑΣΙ.
Γιορτάζουμε αυτές τις μέρες μια σημαντική επέτειο. Τα 70 χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης.
Αυτή την εκπληκτική στιγμή, όχι μόνο της Ελληνικής αλλά και της Παγκόσμιας Ιστορίας που άφησε άφωνο τον κόσμο με τα απίστευτα κατορθώματα του Κρητικού λαού.
Ενός λαού που κατάφερε χωρίς όπλα, χωρίς εφόδια, χωρίς στρατιωτική εκπαίδευση αλλά με τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης, να αντιμετωπίσει με επιτυχία τα πιο επίλεκτα τμήματα του Γερμανικού στρατού, της ισχυρότερης πολεμικής μηχανής του κόσμου.
Παρά το γεγονός ότι, η ιστορία γράφεται με γεγονότα και όχι με υποθέσεις, υπάρχει η άποψη ότι παρά την απομάκρυνση της V Μεραρχίας (Μεραρχία Κρητών) από την Κρήτη, αν οι Βρετανοί είχαν οργανώσει, εξοπλίσει και εφοδιάσει επαρκώς μερικά τάγματα - όπως προέβλεπαν τα σχέδια - από τους πρόθυμους να πολεμήσουν Κρητικούς, το νησί δεν θα έπεφτε.
Έτσι το τελευταίο δεκαήμερο του Μάη του ''41, γράφτηκε μέσα σε ποταμούς αίματος η τρίτη και πιο επική φάση του Ελληνικού δράματος. Της τριπλής πολεμικής προσπάθειας, του Ελληνισμού, που ξεκίνησε πάνω στα Αλβανικά βουνά, πέρασε σαν αστραπή τα θρυλικά οχυρά της γραμμής Μεταξά για να σβήσει στις πεδιάδες και τα βουνά της Κρήτης.
Η Κρήτη τελικά έπεσε μετά από δεκαήμερο σκληρό αγώνα. Ένα αγώνα που κατάργησε τις παραδοσιακές αρχές του πολέμου και ανέδειξε κυρίαρχα στοιχεία την περηφάνια, το πείσμα την παλικαριά, το πρωτόγονο πολεμικό ένστικτο.
Στοιχεία με τα οποία έχουν ζυμωθεί οι Κρητικοί επί αιώνες, μέσα από τους διαρκείς απελευθερωτικούς τους αγώνες. Παρά την πτώση της όμως η Κρήτη πρόσφερε ένα διπλό δίδαγμα στην κατεχόμενη Ευρώπη. Απέδειξε με την καθολική της αντίσταση, ότι ο έρωτας για την Ελευθερία δεν γνωρίζει όρια θυσίας κι ακόμα ότι οι Γερμανοί δεν είναι αήττητοι.
Σήμερα 70 χρόνια μετά την πιο συναρπαστική μάχη της παγκόσμια ιστορίας, ας στρέψουμε ξανά τη σκέψη μας, με υπερηφάνεια κι ευγνωμοσύνη στους ήρωες εκείνους, που λίγοι κι άοπλοι, αλλά με περίσσευμα ψυχής, ταπείνωσαν τον πανίσχυρο εισβολές και δημιούργησαν το θρύλο της Κρήτης και των Κρητικών.