Με έκπληξη διαβάσαμε την ανακοίνωση της Δημοτικής Αρχής Λαμπρινού για την οικονομική διαχείριση 2014-2019. Από τις πρώτες κιόλας γραμμές αντιλαμβάνεται κανείς ότι η φράση «εξυγίανση στα οικονομικά» είναι το σλόγκαν που χρησιμοποιείται. Η οικονομική πολιτική του Δήμου δεν ήταν ορθολογική, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, ενώ λίγες γραμμές πιο κάτω διατυπώνεται ότι το 2014 οι καταθέσεις σε τραπεζικά ιδρύματα ξεπερνούσαν τα 25 εκατομμύρια ευρώ. Τα οποία βέβαια με τη «νέου είδους» διαχείριση που έκαναν τα έφτασαν στα 53 εκ. το 2018. Δεν μας λένε όμως πως κατόρθωσαν αυτό το οικονομικό «θαύμα». Οι δαπάνες μειώθηκαν από τα 85 εκατομμύρια το 2015 στα 69 το 2018. Ενώ από το 2017 προστέθηκε στις δαπάνες σχεδόν 1 εκ € για την αποπληρωμή του δανείου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο πλέον, αυξάνοντας το συνολικό ύψος της κατηγορίας αυτής (χωρίς να είναι έργο).
Κι αν βγάλει κανείς το κόστος μισθοδοσίας που είναι ανελαστικό θα καταλάβει ότι η «ορθολογική» διαχείριση έγινε στην ανταποδοτικότητα προς τους δημότες. Οι δημότες απαιτούν να βελτιωθεί η καθημερινότητα τους και θεωρούν αυτονόητο να επιστρέφουν ανταποδοτικά με έργα και δομές τα χρήματα του Δήμου συμβάλλοντας περαιτέρω στην ανάπτυξη του τόπου. 1.600.000 € ήταν μόνο οι τόκοι από τις καταθέσεις του Δήμου στα τραπεζικά ιδρύματα το 2018. Όσο το έργο της ανάπλασης του κέντρου.
Σημειώνουν επίσης ότι «επιβαρύνθηκε στο σύνολο της θητείας της με την εφαρμογή μνημονίου, έλεγχο Παρατηρητηρίου του Υπουργείου Εσωτερικών και capital controls». Για να δούμε τι έγινε στην πραγματικότητα και τι δήλωσαν οι ίδιοι το 2016 στον απολογισμό διετίας: Τα capital control ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2015, χρονιά η οποία η Δημοτική Αρχή Λαμπρινού είχε τις υψηλότερες δαπάνες από όλη την πενταετία και περισσότερες και από το 2014. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι στον απολογισμό της διετίας 09/2014-09/2016 αναφέρουν «Ολοκληρώθηκαν τριάντα (30) έργα συνολικού ποσού 14.209.675,32€», πράγμα το οποίο συνάδει με τα οικονομικά αποτελέσματα. Αλήθεια για τις επόμενες χρονιές μπορούν να πουν τα ίδια πράγματα;
Παραθέτουν επίσης στοιχεία για τον δανεισμό όπου ναι κατάφεραν στη πενταετία να τον μειώσουν από 26 σε 25,8 εκ. € δηλαδή μείωση 0.8 % , το οποίο βαφτίζουν «μείωση της έκθεσης του Δήμου στον υπέρογκο δανεισμό». Δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται πτυχία οικονομικών επιστημών για να αντιληφθεί κάποιος την πραγματικότητα και πως αποτυπώνεται. Αλλά και για το Τεχνικό Πρόγραμμα μας παραθέτουν στοιχεία για το τι προβλεπόταν από πλευράς χρηματοδότησης ιδίων πόρων και κεντρικών αυτοτελών πόρων, αλλά δεν μας ενημερώνουν για το τι τελικά υλοποιήθηκε. Οι πραγματοποιηθείσες δαπάνες σε σχέση με τις προβλεπόμενες πιστώσεις που υπήρχαν για τα έργα δεν ξεπερνούν ετησίως τα 3 εκατομμύρια € για το διάστημα 2016-2018, παρόλο που κάθε χρόνο αυξάνεται το πλήθος των έργων που εγγράφονται στο πρόγραμμα τεχνικών έργων. Από τις αρχές του 2016 έως και το τέλος του 2018, δαπανήθηκαν για έργα 8,5 εκ ευρώ περίπου, ενώ στο ίδιο διάστημα η αύξηση των καταθέσεων του δήμου στις τράπεζες ήταν περίπου 25 εκ. Τι να το κάνει κάποιος αν οραματίζεσαι, αλλά δεν κάνεις πράξη αυτά που λες.
Το επόμενο στοιχείο της ανακοίνωσης το οποία είναι και σε μορφή πίνακα για να προκαλεί τις αισθήσεις, είναι αυτό των Δημοτικών τελών….Καλό είναι στο γραφικό αυτό να φαίνεται το τι έπραξαν όσον αφορά τα ανταποδοτικά τέλη το 2016 το 2017. Θέλουν να ξεχάσουν οι Δημότες ότι τα δύο αυτά χρόνια είχαν αυξήσει τα τέλη κατά περίπου 10% σε σχέση με το 2015, ενώ οι Ενεργοί Πολίτες έλεγαν σε όλους τους τόνους ότι δεν χρειαζόταν καμία αύξηση και υπήρχαν περιθώρια για μείωση; Και ενώ κατ’ αυτούς ήταν αναγκαίο και δεν μπορούσε να αποφευχθεί τι τελικά προκάλεσε στη διαχείριση των ανταποδοτικών τελών ; Πλεόνασμα άνω των 2 εκ € για το 2016. Για το 2017 δήλωναν «δεν τίθεται βέβαια θέμα μείωσης συντελεστή δημοτικών τελών αφού οι προϋπολογισθείσες δαπάνες για το 2017 είναι μεγαλύτερες των δαπανών του 2016», κατά τα άλλα τώρα αναφέρουν ότι ήταν αναγκαστική ενέργεια η αύξηση. Τα ίδια στοιχεία επεξεργαζόμασταν όλοι, η λογική μάλλον διαφέρει. Όσο δε για τις μειώσεις που αναφέρουν οι ίδιοι παραδέχτηκαν τέλος του 2017 ότι η ελάφρυνση στα τέλη που είχαν κάνει τα προηγούμενα χρόνια σε συγκεκριμένες κατηγορίες δημοτών (τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες και άτομα με αναπηρία κατά 50%) «εφαρμόστηκε σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις αφού οι περισσότεροι από τους δημότες μας που ενδιαφέρθηκαν δεν πληρούσαν το εισοδηματικό κριτήριο». Για τα τέλη κοινόχρηστών χώρων δεν αναφέρουν ότι ναι μεν μείωσαν κατά περίπου 30% το κόστος ανά τετραγωνικό, αλλά αύξησαν τους χώρους τους οποίους έδωσαν προς εκμετάλλευση. To 2015 τα ετήσια έσοδα από τη χρήση των κοινόχρηστων χώρων ήταν περί τις 750.000 €, ενώ το 2018 παρόλο τις μειώσεις που έχουν λάβει χώρα, τα έσοδα έχουν φτάσει τις 760.000 €.
Ο Αριστοτέλης έχει πει ότι «Τα πράγματα που πρέπει να κάνεις, τα μαθαίνεις κάνοντάς τα» . Δυστυχώς για το Δήμο Ηρακλείου δεν φτάνει η θέληση και 5 χρόνια είναι πολλά για να κριθεί κάποιος για τον αν μπορεί να κάνει αυτά που θέλει. Οι Δημοτικές Αρχές κρίνονται στις εκλογές για το έργο που παρήγαγαν, όχι γι αυτό που οραματίζονται να κάνουν αν συνεχίσουν με νέα θητεία. Η αντιπολίτευση κρίνεται γι αυτά που διατύπωνε καθ’όλη την περίοδο και το κατά πόσο ήταν εκεί, ήλεγχε και έκανε ρεαλιστικές προτάσεις. Στον δρόμο προς την κάλπη πρέπει να παρουσιάζεται η πραγματικότητα για να δοθεί η ευκαιρία στους Δημότες να κρίνουν τον κάθε υποψήφιο για το ρόλο που του δόθηκε και πως τον άσκησε.