Ηράκλειο 28/7/2006

Επικήδειος για τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Κυρό Τιμόθεο

Με βαθιά οδύνη αποχαιρετά σήμερα η Κρήτη τον σεπτό Ποιμενάρχη της.

Αποχαιρετά ο κλήρος τον φωτισμένο ηγέτη που με ορθοφροσύνη και σύνεση, με πειθώ και διάλογο, με κατανόηση και καταλλαγή, αλλά και με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα κράτησε επί 28 χρόνια το σκάφος της εκκλησίας σε ήρεμα νερά.

Αποχαιρετούν οι πιστοί τον προσηνή Ιεράρχη τους, που η ζωή του υπήρξε παράδειγμα πίστης και προσφοράς.

Αποχαιρετούν οι αναξιοπαθούντες και οι πάσχοντες τον προσφιλή προστάτη και αρωγό.

Αποχαιρετούμε όλοι με πόνο τον γλυκύτατο και πράο Ιεράρχη που υπήρξε έμπρακτο παράδειγμα της χριστιανικής αγάπης και αρετής.

Με το κήρυγμα του έδωσε δύναμη και κουράγιο στον άνθρωπο για να ακολουθήσει τον ανηφορικό και δύσκολο δρόμο της αρετής.

Διέθετε πολλές πνευματικές και ψυχικές αρετές.

Ήταν βαθύς γνώστης της Θεολογίας και εξαίρετος ερμηνευτής των Γραφών.

Γνώριζε άριστα την Ιερή Παράδοση και είχε προσαρμόσει τη ζωή του σύμφωνα με τα παραδείγματα των Αγίων Πατέρων της Ορθοδοξίας.

Η γλυκύτητα της μορφής του και το χαμόγελο του θα μείνουν χαραγμένα στην μνήμη όλων μας.

Ένα χαμόγελο που πήγαζε αυθόρμητα από την αγνότητα και ευγένεια της ψυχής του.

Γιατί η ψυχή του ήταν γεμάτη από την ύψιστη χριστιανική αρετή: την Αγάπη.

Αγαπούσε, συμπονούσε, συγχωρούσε και συνέπασχε με όλο τον κόσμο.

Πάντα με χαμόγελο εμψύχωνε και δίδασκε την αξία της ανθρώπινης ζωής.

Της ζωής εκείνης, που με οδηγό τα Διδάγματα Του Γλυκύ Ιησού, αξίζει να ζήσουμε υπερβαίνοντας τις βιοτικές ανάγκες

Έφερε πάντοτε με γενναιότητα και αυταπάρνηση το βαρύ σταυρό που διάλεξε ως νέος.

Γιατί η Ιεροσύνη είναι Σταυρός.

Επέλεξε, με πλήρη επίγνωση των δυσκολιών τον δρόμο αυτό, και ουδέποτε κλονίστηκε μέσα του η Πίστη ότι έπραττε το καλό.

Το φιλανθρωπικό έργο του είναι πλούσιο.

Ευεργέτησε με προθυμία.

Προστάτευσε τους πάσχοντες.

Ελεούσε με το περίσσευμα της ψυχής του

Έδινε ελπίδα στους δυστυχείς.

Ήταν ο καλός Πατέρας που πάντοτε πρόθυμα διέθετε τον εαυτό του για να προσφέρει παρηγοριά και γαλήνη.

Η Εκκλησία της Κρήτης πορεύτηκε με ηρεμία και ομόνοια όλα τα χρόνια της Αρχιεροσύνης του.

Κατόρθωνε να συμφιλιώνει, να συνθέτει τις απόψεις και να επιτυγχάνει πάντα το καλύτερο.

Έδωσε το λαμπρό παράδειγμα με τον τρόπο που συνεργάστηκε με την Πολιτεία και όλους τους φορείς της Κρήτης.

Ήταν πάντοτε παρών, και ο λόγος του ήταν σώφρων και ειρηνοποιός.

Ήταν λόγος συνδιαλλαγής, λόγος αλήθειας και δικαιοσύνης.

Ήξερε να στηρίζει, να ενθαρρύνει, να επιβραβεύει, και να ευλογεί τις προσπάθειες που υπηρετούσαν το κοινό καλό.

Έδειξε με τον τρόπο του πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της Εκκλησίας σε ένα κόσμο που αγωνίζεται να υπερβεί τα προβλήματα που τον απασχολούν.

Συνεργάστηκα πολλές φορές μαζί του ως Δήμαρχος Ηρακλείου και ως βουλευτής σε αρκετά σοβαρά θέματα και είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω την υπευθυνότητα του, τη βαθειά γνώση των θεμάτων και τον καλοπροαίρετο χαρακτήρα του.

Αγαπούσε την πόλη μας και του Δημότες και έδειχνε πάντοτε ιδιαίτερη χαρά, όταν διαπίστωνε την πρόοδο και τη βελτίωση της ζωής τους.

Το κοινωνικό έργο της Αρχιεπισκοπής επί των ημερών του ήταν πολύ μεγάλο και η συνδρομή του προς όλες τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες γενναιόδωρη.

Κράτησε σταθερό τον προσανατολισμό του Κλήρου και του Λαού της Κρήτης προς τη Μητέρα Εκκλησία και τον σεπτό Πατριαρχικό Θρόνο, σεβόμενος την παράδοση μιας εκκλησίας που πρωτοστάτησε σε όλους τους εθνικούς αγώνες.

Σεβασμιώτατε,

Τώρα που αναπαύεστε πλέον στους κόλπους του Θεού, που με απέραντη αγάπη και αέναη προσφορά, υπηρετήσατε σε ολόκληρο το γήινο σας ταξίδι, όλοι εμείς κλήρος και λαός αισθανόμαστε ως τα κατάβαθα της ψυχής μας τη μοναξιά της απουσίας σας.

Θα μας λείψει οδυνηρά η σεμνότητα και η πραότητα του χαρακτήρα σας, η ελεήμων διάθεση, η ειρηνοποιών σας παρουσία, το περίσσευμα της αγάπης σας, ιδιαίτερα στους δυστυχείς και τους πάσχοντες.

Μόνη μας παρηγοριά, ότι εκεί ψηλά που βρίσκεστε θα μπορείτε να μεσιτεύετε στο Κύριο, εσείς ο ταπεινός ¨Λευίτης της Φαιστου¨ , υπέρ της ευημερίας και της ευζωϊας της αγαπημένης σας Κρήτης και των Κρητικών.

Ως Δήμαρχος του Ηρακλείου, πόλης – έδρας της Αρχιεπισκοπή σας και διερμηνεύοντας τα αισθήματα όλων των Ηρακλειωτών σας αποχαιρετώ με συγκίνηση και οδύνη.

Μοναδική μας ευχή είναι η χάρις του Κυρίου να μετριάσει την οδύνη αυτή με την επιλογή αντάξιου συνεχιστή του έργου σας.

Θερμά συλλυπητήρια στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας σας, στον προσφιλή σας κλήρο και στους οικείου σας.