Ηράκλειο Τρίτη 21/09/2010

Δ Ε Λ Τ Ι Ο  Τ Υ Π Ο Υ

ΘΕΜΑ :  “Ενετική Στοά Μακάσι:  Χώρος Μνήμης και  Ιστορίας” – Άνοιξε για τους Πολίτες μια Πύλη Πολιτισμού

Πλήθος κόσμου παρευρέθηκε χθες στα εγκαίνια της Στοάς Μακάσι που πραγματοποιήθηκαν από τον Υφυπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ.Βασίλη Κεγκέρογλου και τον Δήμαρχο Ηρακλείου κ.Γιάννη Κουράκη. Ο εντυπωσιακός χώρος, οι αναθηματικές στήλες και η πλήρης αποκάλυψη της Στοάς καθώς και η διαμόρφωση της χαμηλής πλατείας εντυπωσίασαν τους παρευρισκόμενους που έκαναν λόγο για το πιο ιδιαίτερο, αισθητικά και ιστορικά,  τμήμα των Ενετικών Τειχών της πόλης, του μεγαλύτερου οχυρωματικού έργου της Μεσογείου. 

Η στοά Μακάσι  βρίσκεται κάτω από τον Προμαχώνα Μαρτινέγκο (Τάφος Καζαντζάκη) απέναντι από το Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, είναι συνολικού μήκους 110μ. και ένωνε το εσωτερικό της πόλης με το χώρο της ανατολικής χαμηλής πλατείας του προμαχώνα Μαρτινέγκο όπου τοποθετούνταν τα κανόνια που προστάτευαν τον απέναντι προμαχώνα και την αντίστοιχη τάφρο. Από τη χαμηλή πλατεία ξεκινούσε μια δεύτερη θολοσκεπής στοά (σορτίτα) που οδηγούσε με κλίση στην τάφρο.

Η συγκεκριμένη στοά χρησιμοποιήθηκε ως προσωρινός χώρος συγκέντρωσης αιχμαλώτων από τα ναζιστικά στρατεύματα, κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής και στο Μεγάλο Μπλόκο του 1943.

Ο Δήμος Ηρακλείου μετέτρεψε τη Στοά σε Χώρο Ιστορίας και Μνήμης, τιμώντας έτσι τους αιχμαλώτους αγωνιστές της αντίστασης.  

Ο Δήμαρχος Ηρακλείου σε δηλώσεις του τόνισε: «Η Δημοτική Αρχή Ηρακλείου έθεσε από την αρχή ως στόχο της να μετατρέψει τα Τείχη από έργο πολέμου σε έργο ειρήνης. Με αυτή τη λογική προχωρήσαμε και προχωράμε στην ανάδειξη του Ενετικού Τείχους και δημιουργούμε εστίες πολιτισμού και αναψυχής, έχοντας μάλιστα προκηρύξει και Πανελλήνιο Διαγωνισμό για τις χρήσεις του σημαντικού αυτού για την ιστορία της πόλης, μνημείου.

Η ανάδειξη της στοάς Μακάσι σε χώρο μνήμης αποτελεί μέρος του συνολικού μας σχεδίου. Είμαστε βέβαιοι ότι και οι σημερινοί επισκέπτες του χώρου και ιδιαίτερα οι νέοι θα σταθούν με σεβασμό και ελπίδα μπρος στις αναθηματικές στήλες που, «όρθιες» στη σιωπή του μνημείου,  ενισχύουν την πίστη ότι ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε για να πολεμά αλλά για να χαίρεται το θαύμα της ζωής.

 Ήταν για μας οφειλόμενο χρέος τιμής σε όλους εκείνους που με τη δική τους θυσία μας έδωσαν τη δυνατότητα να ζούμε σήμερα ελεύθεροι Είναι ένα χρέος που δεν πρέπει να το ξεχνάμε ούτε στιγμή».