Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ,πιστό στο ραντεβού του με τις κινηματογραφικές ομάδες της χώρας ,φτάνει στο Ηράκλειο για ακόμη μία χρονιά
Ταινίες τεκμηρίωσης με φλέγοντα ζητήματα του παρόντος, ιστορίες από το παρελθόν που ξεπερνούν και τους καλύτερους σεναριογράφους αλλά και άνθρωποι της διπλανής θα μας κρατήσουν συντροφιά για τρεις μέρες.
Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν στον Κοινωνικό Χώρο Ιδρυμάτων Καλοκαιρινού (Μονής Αγκαράθου 9) με ελεύθερη είσοδο το Σάββατο 1, Κυριακή 2 και Δευτέρα 3 Απριλίου. Ώρα έναρξης και για όλες τις ημέρες : 19:00 Ώρα έναρξης και για τις δύο ημέρες : 19:00
Όσοι θεατές επιθυμούν, μπορούν να προσφέρουν συσκευασμένα τρόφιμα για το κοινωνικό παντοπωλείο και το συσσίτιο.
19:00 Πού είσαι Σιγκάλ; (Άγγελος Ράλλη� �, 98΄)
Το 2014, το Ισλαμικό Κράτος κατέκτησε την πόλη Σινγκάλ και απήγαγε 3.000 γυναίκες Γεζίντι. Σ’ ένα έρημο ορυχείο άνθρακα στα τουρκικά σύνορα, Γεζίντι πρόσφυγες προσδοκούν την ασφαλή επιστροφή τους. Μέσα από τα μάτια ενός ηλικιωμένου, ενός εφήβου και μιας οικογένειας, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει τα διλήμματα αυτής της διωκόμενης θρησκευτικής μειονότητας. Η οικογένεια Χα βίντ μιλάει στο τηλέφωνο με την απαχθείσα κόρη τους και προσπαθεί απεγνωσμένα να εξαγοράσει την ελευθερία της μέσα από ένα δίκτυο μεσαζόντων. Ο πόνος γίνεται ακόμα πιο ανυπόφορος όταν επισκέπτονται τη Σινγκάλ, που έχει καταστραφεί ολοσχερώς.
22:40 Greek Animal Resce (Μενέλαος Καραμαγγιώλης, 65’)
Ένα αδέσποτο, κακοποιημένο, βαριά άρρωστο, με τρία πόδια, παρατημένο σε μια βιομηχανική έρημο στον Ασπρόπυργο, ένας σύλλογος από το Λονδίνο που φροντίζει τα αδέσποτα της Ελλάδας, μια ομάδα νέων εθελοντών που περιπολούν τον Ασπρόπυργο περιθάλποντας αδέσποτα ζώα είναι οι ήρωες της ταινίας σε μια εφιαλτική περιοχή, κολαστήριο για πολλά παρατημένα ζώα. Υπάρχει τρόπος το άρρωστο κυνηγετικό με τα τρία πόδια να βρεθεί υιοθετημένο και υγιές, να τρέχει στα λιβάδια του Έσσεξ; Γιατί τα αδέσποτα από την Ελλάδα, τα Greekies, εί ναι τόσο δημοφιλή για υιοθεσίες στο εξωτερικό; Σ’ ένα απροσδόκητο φινάλε, η ταινία ψάχνει να βρει αν υπάρχει ελπίδα για τους καταδικασμένους σκύλους αλλά και για μια καταδικασμένη περιοχή δίπλα στην Αθήνα.
Διάλειμμα
22:00 Φαντάσματα πλανιούνται πάνω από την Ευρώπη (Μαρία Κουρκούτα & Νϊκη Γιάνναρη 99’)
Η καθημερινότητα των μεταναστών (Σύρων, Κούρδων, Πακιστανών, Αφγανών και άλλων) στον αυτοσχέδιο καταυλισμό της Ειδομένης. Άνθρωποι που περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο ζεστό φαγητό, για προμήθειες και ιατρική περίθαλψη, άνθρωποι που περιμένουν να διασχίσουν τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος και ΠΓΔΜ. Μια μέρα, η Ευρώπη αποφασίζει να κλείσει τα σύνορά της οριστικά. Οι «κάτοικοι» της Ειδομένης, κλείνουν με τη σειρά τους τις γραμμές των τρένων που διασχίζουν τα σύνορα.
19:00 Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης (Μαργαρίτα Μαντά 85’)
΄Ενας κινηματογραφικός περίπατος στην πολυτάραχη ζωή και στο πλούσιο έργο τη� � συγγραφέως Άλκης Ζέη. Μια ζωή που κουβαλάει μέσα της ολόκληρη την ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα κι ένα έργο που έχει αναγνωριστεί διεθνώς και συνεχίζει να αναγνωρίζεται, επηρεάζοντας πολλές γενιές ανθρώπων. Η Άλκη Ζέη εξομολογείται, καθώς τη συνοδεύουν στο μοντάζ και οι μαρτυρίες της αδελφής της, Ελένης Κόκκου, και των αγαπημένων φίλων και συνοδοιπόρων της,του σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία και του ποιητή Τίτου Πατρίκιου.
20:25 WALL DEMOCRACY (Βάλια Καρδή, Νεφέλη Κοσκινά, 26’)
Στην Αθήνα, οι τέχνες του δρόμου και πιο συγκεκριμένα το graffiti, είναι ένα φαινόμ ενο που δύσκολα περνάει απαρατήρητο μέσα στο αστικό περιβάλλον τα τελευταία χρόνια. Θα μπορούσε άραγε να αντικατοπτρίζει τις εξουθενωτικές επιπτώσεις μιας οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης; Είναι μια πολιτική και επαναστατική δράση ή όχι; Graffiti και street art, νομιμότητα και παρανομία, τέχνη και βανδαλισμός. Αποφασίσαμε να επισκεφτούμε την Αθήνα και να ζητήσουμε από 14 καλλιτέχνες (writers, street artists και εικαστικούς), να μας απαντήσουν σε όλα αυτά τα ερωτήματα.
Διάλειμμα
21:05 Το συρματόπλεγμα, Γεντί Κουλέ τόπος μνήμης (Ομάδα ντοκιμαντέρ Δήμου Νεάπολης – Θεσσαλονίκη – 19’)
Με αφετηρία τα καπέλα που νοίκιαζαν στους επισκέπτες για να συναντηθούν με τους φυλακισμένους, η ταινία μιλά για το πώς αισθάνονταν οι φυλακισμένοι στο Γεντί Κουλέ. Γι’ αυτό το θέμα μιλούν δύο πρώην φυλακισμένοι και η ιδιοκτήτρια του καφέ «Αίθριο» στο Γεντί Κουλέ. Γίνεται μια αναδρομή στο παρελθόν για να φτάσουμε στο σήμερα και να δείξουμε ότι η ιστορία των αγώνων για την ελευθερία και τη δημοκρατία συνεχίζεται. Με μινιμαλιστικό ύφος, τα γεγονότα δραματοποίουνται για να δοθεί χώρος στη φαντασία του θεατή.
21:25 Village Potemkin (Δομήνικος Ιγνατιάδης – 85’)
Ο Δομήνικος, πρώην χρήστης ουσιών, περιπλανώμενος σε μια Αθήνα που καταρρέει, με ένα ποδήλατο και μια κάμερα go-pro, συναντά ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με εκείνον – μένουν καθαροί από ουσίες και ζουν γεμάτοι συνείδηση. Η χαρά του πιώματος, η κατάρρευση, η αποδοχή του προβλήματος, η ανάρρωση. «Καθαροί» πια, μαρτυρούν την πορεία τους προ ς την αυτογνωσία και τον επαναπροσδιορισμό των αξιών και της αντίληψής τους για τη ζωή.
20:25 Lute electric (Βασίλης Δημητριάδης, Μιχάλης Γεράνιος, 45’)
Το 2015 κατασκευάζεται στην Κρήτη το πρώτο ηλεκτρικό λαούτο. Ο δημιουργός και σχεδιαστής του, Δημήτρης Σιδερής, επιχειρεί μια σειρά ηχογραφήσεων αυτοσχεδιαστικής μουσικής σε μέρη με ιδιαίτερη ακουστική, αρχιτεκτονική δομή και ιστορία. Επηρεασμένος από αυτά τα χαρακτηριστικά, ο μουσικός μπαίνει σε μια κατάσταση διαλόγου με τον εκάστοτε χώρο και εμπνέεται για την επί τόπου σύνθεση μουσικής με το ηλεκτρικό λαούτο. Η ταινία παρουσιάζει το πρωτότυπο αυτό όργανο και καταγράφει την πορεία του εγχειρήματος � �ου καταλήγει στην ηχογράφηση μιας ολοκληρωμένης μουσικής παραγωγής.
19:45 Είμαι ένας χορευτής (Σταύρος Πετρόπουλος, 75’)
Τέσσερις άνθρωποι με διαφορετικέ ς αναπηρίες έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον σύγχρονο χορό, συμμετέχοντας σε εργαστήρια μεικτών ομάδων αποτελούμενων από ερασιτέχνες και επαγγελματίες χορευτές διαφορετικών ηλικιών, με ή χωρίς αναπηρία, που διοργάνωσε η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Unlimited Access. Υπό τη διετή καθοδήγηση Ελλήνων χορογράφων, πειραματίζονται με την κίνηση, ανακαλύπτουν τις δυνατότητές τους και συμβάλλουν στη δημιουργία τριών παραστάσεων για το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access, διευρύνοντας τα όρια της τέχνης και της σωματικής έκφρασης.
Διάλειμμα
21:15 Ο Ακύλλας Καραζήσης συναντά το Χόρβατ με Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα (Αποστολία Παπαϊωάννου, Ηλίας Γιαννακάκης, 65’)
O γερμανοτραφής ηθοποιός και σκηνοθέτης Ακύλλας Καραζήσης, που ζε ι στην Ελλάδα για πάνω από είκοσι χρόνια, διεισδύει στον κόσμο του Αυστρο-Ούγγρου συγγραφέα Έντεν φον Χόρβατ, μέσα από το έργο του Πίστη, αγάπη, ελπίδα, το οποίο αναφέρεται στην περίοδο του Μεσοπολέμου στην Αυστρία. Οι ομοιότητες με τη σημερινή Ελλάδα είναι εμφανείς. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τη δημιουργική διαδικασία από τις πρώτες πρόβες μέχρι την πρεμιέρα, όπου ξεδιπλώνεται μια διδασκαλία υψηλού επιπέδου, σε μια παράσταση στην οπ� �ία το θέατρο και η ζωή συναντιούνται και ενώνονται..
22:20 Vive la fuite (Εύη Καραμπάτσου, 74΄)
«Vive la fuite!» ήταν το μότο ζωής του Αλέξη Ακριθάκη, του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, ο οποίος πέρασε την πιο γόνιμη περίοδο της καλλιτεχνικής του πορείας στο Βερολίνο. Ένας ρομαντικός, αντισυμβατικός ζωγράφος, ένας ονειροπόλος με ανεπιτήδευτη παιδικότητα, μια παρορμητική πρ οσωπικότητα που ταυτίστηκε με το μύθο του «κολασμένου» καλλιτέχνη με τον πιο ταπεινό και βιωματικό τρόπο.