Και οι Τούρκοι ένιωσαν έντονα την ανάγκη για εξεύρεση νερού τόσο για να ξεδιψάσουν τους κατοίκους της πόλης και των συνοικιών, όσο και για να καλύψουν τις θρησκευτικές τους απαιτήσεις. Αρκετές φιλανθρωπικές κρήνες (σεμπίλ) κατασκευάστηκαν την περίοδο αυτή σε πλατείες καθώς και άλλες απλούστερες σε διάφορους δρόμους κεντρικούς και μη. Αρκετές απ'' αυτές σώζονται μέχρι και σήμερα σε αρκετά καλή κατάσταση κοσμώντας διάφορα σημεία της πόλης.

Φιλανθρωπική κρήνη Πλατείας Κορνάρου: Η φιλανθρωπική κρήνη (σεμπίλι) κτίστηκε το 1776 από τον Χατζή Ιμπραχίμ αγά. Για τη συντήρησή της αφιέρωσε σχεδόν όλη του την περιουσία. Είναι το μοναδικό στο είδος του που διασώζεται σήμερα. Έχει τη μορφή κυκλικού θολωτού κτιρίου που ολόγυρά του έχει ημικυκλικά καγκελωτά παράθυρα και μπροστά από αυτά υπάρχει από μια βρύση με μια πέτρινη λεκάνη όπου συγκεντρωνόταν το νερό. Σήμερα χρησιμοποιείται σαν καφενείο.

Βρύση του Ιδομενέα: Κτίστηκε στα τέλη του 17ου αι. Σήμερα βρίσκεται πίσω από το Ιστορικό Μουσείο της πόλης. Η κρήνη κοσμείται με δύο κίονες με φυτικής διακόσμησης κιονόκρανα, ενώ στο μέσο αυτών και εντός αψιδωτής κατασκευής βρίσκεται μαρμάρινη πλάκα με ανάγλυφο διάκοσμο. Από κατάλληλα διαμορφωμένη οπή στο κάτω τμήμα της πλάκας έτρεχε το νερό μέσα σε μαρμάρινη λεκάνη.

Βρύση του Χανιαλή: Σήμερα βρίσκεται δίπλα στην εξωτερική πύλη του Αγ. Γεωργίου, κάτω από το άγαλμα του Ελ. Βενιζέλου. Εντός αψιδωτής κατασκευής που η κορυφή της κοσμείται με φυτική διακόσμηση, βρίσκεται τοποθετημένη πλάκα, ο κρουνός βρίσκεται εντός ανάγλυφου διακοσμημένου πλαισίου. Το νερό συγκεντρωνόταν σε μαρμάρινη λεκάνη με παρόμοια ανάγλυφη διακόσμηση.

Βρύση του Γενιτσάρ αγά: Σήμερα βρίσκεται στη λεωφόρο Ικάρου, δίπλα στην Επιγραφική Συλλογή. Εντός αψιδωτής κατασκευής που περιβάλλεται από δύο μεγάλους πεσσούς που διακοσμούνται με ροζέτες βρίσκεται ανάγλυφος, περίτεχνα διακοσμημένος κρουνός.